Zowat 45 jaar jaar geleden is
Paul Verleyen uit zijn schelp gekropen...
Dat gebeurde aan zee in Middelkerke waar hij naargelang de opkomst fungeerde als vader, nonkel of jeugdleider.
Als admiraal van een bonte bende enthousiaste kinderen heeft hij menig fort, schip, walvis, noem maar op ontworpen, waarmee hij het opkomend tij dacht te kunnen weerstaan... heroïsche gevechten zijn er geleverd maar geen enkele veldslag kon hij winnend afsluiten. Niet getreurd, onder dikwijls grote belangstelling heeft hij zich keer voor keer met veel plezier uit de naad gewerkt.
Op de duur begon hij toch wat op te zien tegen dergelijke sisyfusarbeid en uitkijkend naar een nieuwe zinvolle 'strandbesteding' viel zijn oog op de talrijke schelpen aan de hoogwaterlijn. Wat bleek, alle kinderen bleken oog te hebben voor deze mooie natuurlijke juweeltjes .. een nieuwe hobby was geboren.
Om een lang verhaal kort te maken: om en rond de casino van Middelkerke vond hij 37 verschillende soorten schelpen (en nog vele andere specimina van zeefauna en -flora)! Hét moment om bompa's villa aan te slaan voor de inrichting van een zeemuseum! Boekjes gekocht, affichkes en infokaartjes gemaakt, alles mooi uitgestald en voor luttele 10 franken mochten de volwassenen het museum bezoeken met de kinderen als gidsen!
Met dat geld kocht hij dan weer boeken, bezochten musea.... de bal bleef maar rollen tot alleen de admiraal overbleef...
Waarom is hij als enige doorgegaan? (met vallen en opstaan, soms was het jarenlang ontluisterend stil rond mijn kleinoden.. dat is nu eenmaal het leven) ewel door boeken te lezen en zo van de ene aha-erlebnis in de andere te vallen. Wat een invloed hadden en hebben slakken en schelpen op de mensheid (van de wetenschap, het dagelijkse leven, de religie, de economie, geschiedenis .... tot de literatuur, de postzegels en de moppen!) Hij had er geen idee van! In zoverre hij nu durft te stellen dat de schelp/ de slak het allerbelangrijkste dier is voor de mensheid, geef toe, een heel vermetel standpunt.
Deze stelling zou hij nu heel graag tegenover jullie willen 'bewijzen'.
Wij hopen velen van jullie vrijdag 8 maart om 20 uur te mogen begroeten in de De Kleine Kluis aan de kerk van Gijzelbrechtegem (Gijzelbrechtegemstraat 42)!
Bovendien zullen wij een mooie tentoonstelling opbouwen> En jullie krijgen een mooie schelp (voor vrouwen dé geluksbrenger - voor mannen : het resultaat van een vies en vuil karwei) en een drankje is nooit veraf!
